Elektra, elektra en oh ja, elektra dacht ik. We worden er inmiddels ook wel steeds handiger in. Waar we eerder pas de elektra aanbrachten als de platen al op de wand zaten doen we het nu net andersom. Werkt vaak een stuk praktischer, haha. Maar goed dat komt ook wel omdat we nu beter weten wat we willen.
Ook kabels trekken gaat ons steeds beter af. Of eigenlijk: we kunnen elkaar steeds beter duidelijk maken wat er moet gebeuren bij het doorvoeren van de vele, vele meters kabel.
Hoe dan ook, we zijn hier dus al weken of eigenlijk maanden lang mee bezig. Uiteraard naast allerlei andere dingen, maar goed, het einde is reeds in zicht.
’t is weer raak, er wordt wéér gesloopt. Nu wel voorlopig even voor het laatst. We hebben het laatste stukje vloer voor fase 1 (keuken, hal, gang en woonkamer) gesloopt zodat in ongeveer week 30 de nieuwe vloer gelegd kan worden.
De laatste keer dat het sneeuwde kroop de sneeuw zo onder de dakpannen omhoog. Begin deze week sneeuwde het zowaar weer (april doet wat ‘ie wil):
Tijd dus om actie te ondernemen. Op een hoger gelegen dak hadden we meegelift met de buren, maar bij het dakterras moest dit nog gebeuren. We hebben een paar rijen pannen weg gehaald en de dakdekker heeft een extra strook bitumen aangebracht:
Pannetjes weer terug en we kunnen er weer 50 winters tegenaan:
Er komt een slimme deurbel! Eigenlijk is het gewoon een soort intercomsysteem zoals je dat in appartementen ook hebt en zo kunnen we ook op afstand de bezorgers en bezoekers de juiste plaats op dirigeren. Of eigenlijk vooral toespreken in de tijd dat we naar de voordeur onderweg zin. Het huis is nogal diep en het kan dan ook nog wel eens even duren voor we bij de voordeur zijn.
We wilden wel graag een bedrade variant omdat de bel altijd moet werken en we niet met accu’s of batterijen in de weer willen. Het is uiteindelijk dan ook de verzonken uitvoering van de Doorbird D1101V geworden.
Ter voorbereiding hebben we een opening in de muur uitgefreesd en met speciale latex de muur voorbehandeld en geschilderd:
En tenslotte de deurbel gemonteerd:
Van de pappa en mamma van Tessa hebben we alvast een stukje inrichting van het dakterras gekregen. We hebben die gisteren neergezet zodat we de eerste zonnestralen van het voorjaar kunnen verwelkomen.
Omdat het dakterras nog niet is afgebakend met een hekwerk hebben we de tafel en stoel wel voor de zekerheid maar even vastgezet.
Verder hadden we nog geen mooie oplossing voor de hemelwaterafvoer van de bakgoot. Vinden jullie dit wat?
Het is natuurlijk de bedoeling dat de Margrietjes (ik heb mij laten vertellen dat het Margrieten zijn), de afvoer uiteindelijk helemaal uit het zicht nemen.
Voor de warmtepomp, ontharder en de ketel moet er een afvoer komen. Omdat ik de afvoerleiding door de fundering net iets te scheef had geboord (15 graden) hebben we 3 weken gewacht op een bocht waarmee we dit precies kunnen verhelpen.
De verdere aansluiting hebben we vandaag gemaakt:
Op zich was het wel handig geweest als we deze aansluiting al anderhalf jaar geleden hadden gemaakt. Uiteindelijk lukt dit ook, gelukkig zijn er schuifmofjes uitgevonden:
Nu snel weer dicht dat gat!
De trap naar zolder is in wording. Het plan is in elk geval rond en morgen wordt de zijwand gezet.
Het idee is dat we tegen de woningscheidende wand met de buurtjes een geluidsisolerende tussenwand maken waar vervolgens weer de trap tegenaan komt. Zo werken we langzaam naar de verdere indeling van de verdieping toe.
Naast de trapopgang naar zolder komt weer de deur naar de slaapkamer:
De isolatie voor de voorzetwand is vanmiddag opgepikt. Weer een aanhanger vol!
Gisteren heeft de loodgieter de hemelwaterafvoeren van de dakgoten gemaakt. Een kleine impressie.
Het dak van de dakkapel:
De afvoer van de erker:
De afvoer op het dakterras:
En de afvoer van de dakkapel op zolder:
De leidingen zijn nu nog erg kitscherig. Het duurt nog eventjes voordat de leidingen dof worden, maar het wordt prachtig! De buurmevrouw drukte het mooi uit: het wordt steeds affer 🙂
